Właściwie od początku stosowania technik fotograficznych ich użytkownicy i odbiorcy zorientowali się, że powstał nowy sposób zapisu rzeczywistości – szybki i dokładny. Ludzie od zarania dziejów utrwalali ważne wydarzenia metodami wizualnymi, za pomocą rysunku, malarstwa, rzeźby. Fotografia dała dokumentalistom narzędzie niezwykłe poprzez swoją dostępność i precyzję zapisu. W prasie od początku jej istnienia zamieszczano komunikaty wizualne, fotografia stała się równorzędną ze słowem pisanym składową zawartości gazet. Dzięki fotografii szerokie masy czytelników mogły poznać wizerunki sławnych ludzi i miejsc. Powstała nowa dziedzina dziennikarska – fotoreportaż, bazująca przede wszystkim na przekazie fotograficznym, składającym się z cykli zdjęć dotyczących konkretnego tematu, uszeregowanych i skomponowanych w ten sposób, aby tworzyć czytelny i wyrazisty przekaz. Wstrząsające relacje reporterskie docierały i docierają do odbiorców z miejsc dotkniętych klęskami katastrof i wojen. Mimo całej nowoczesnej techniki, praca fotoreportera w takich okolicznościach bywa bardzo niebezpieczna. Powstają jednak w ten sposób dokumenty, których wartość jest nie do przecenienia. Po pierwsze, pozwalają uświadomić współczesnym odbiorcom, z jaką rzeczywistością muszą się zmierzyć, a po drugie, dla przyszłych pokoleń stanowią bezcenny materiał historyczny.