Fotografia jest dziedziną sztuki. Służy do wykonywania zdjęć o wartości artystycznej. Jan Brunon Bułhak, ojciec polskiej fotografii, stworzył pojęcie fotografiki już w latach dwudziestych XIX wieku. Dzisiaj ten termin wyszedł już z użycia, ale znaczenie fotografika jako artysty pozostało. Fotografia artystyczna wykorzystuje aparat jako narzędzie do tworzenia sztuki. Fotki musza być nieszablonowe, wyrażać artyzm i oryginalność. Im bardziej są niepospolite, tym większość wartość estetyczną posiadają. Fotografia artystyczna ma swoje rodzaje. Fotografia koncepcyjna to pierwszy z nich. Jak ja zdefiniować? Zdjęcie posiada swój koncept – zamysł, coś co przykuwa uwagę. Dzięki niemu jest rodzajem sztuki. Wyróżnia się także fotografię abstrakcyjną i surrealistyczną (tu wykorzystuje się rayografię). W skład fotografii artystycznej wchodzą akty i zdjęcia prezentujące motyw nagości,(artistic nude), nieklasyczne portrety ludzi (typu emotive, fetish, fashion i inne), motywy turpistyczne i makabryczne (odrażające i wywołujące strach), motywy śmieszne i humorystyczne. Czasem artyści wykorzystują gotowe fotografie do prezentowania sztuk wizualnych. Szczególnie w internecie możliwy jest tak zwany photoshop, który umożliwia zmianę wyrazu istniejących już zdjęć, obróbkę ich. Program ten ewaluuje od 1987 roku.