Fotografia uliczna to ten rodzaj fotografii, którego celem jest uchwycenie obiektów – ludzi – w rzeczywistych i spontanicznych sytuacjach w miejscach publicznych, aby w sposób artystyczny podkreślić pewne aspekty społeczeństwa. Jednakże fotografia uliczna wcale nie wymaga ulicy czy też środowiska miejskiego. Termin „ulica” odnosi się do jakiegoś ogólnego, publicznego miejsca, w którym zaobserwować można aktywność ludzi, miejsca, którym można poczekać i po jakimś czasie uchwycić ludzi podczas interakcji społecznych. Może to być też takie miejsce, w którym ludzi nie ma lub też przedmioty przyjmują w pewnym sensie cechy ludzkie. Ujęcie i czas to podstawowe aspekty tej sztuki. Głównym celem jest przecież wykonanie obrazów w jakimś krytycznym momencie lub chwili pełnej patosu. Alternatywnie można robić zdjęcia banalnych ujęć zwykłych scen w charakterze dokumentu o społeczeństwie. Większość pojęć i aspektów dzisiaj mieszczących się pod jednym terminem ulicznej fotografii została zdefiniowana w przedziale czasu od końca dziewiętnastego wieku do końca lat siedemdziesiątych dwudziestego wieku. W trakcie swojej ewolucji fotografia uliczna dostarczyła wielu szczegółowych świadectw o kulturze ulicy. Pojawienie się fotografii cyfrowej oraz możliwość zamieszczania zdjęć w Internecie stopniowo zwiększyły świadomość na temat tego gatunku oraz osób, które się nim zajmują.
